Yangın yangın Şiiri - Önder Öztürk

Okunan bir ilahinin notalarına kurulmuş ey kutsal mabed.
Bükülmüş dudaklar ardına saklanmış çocuklar var şimdi.
Yetim Elif' ler, öksüz be' ler...
Ve,
Gerçekleşmemiş adaklar var şimdi.
Ağlamaklıyım,
Tüm hücrelerim pul pul dökülmekte,
Bir yanım yıkık bir yanımsa savaşlar vermekte.
Gözyaşlarım Kıyam' da,
Çok ötelerde Çeçenya' da Rüku' da,
Ve...
Toprağa dökülürken dua dua,
Hicran yüklü bir yürekle Secde' de
Ey! yar...

Uçsuz topraklarda saltanatını sürüyor yokluğun,
Ve,
Yoksulluğum düşlerine aç.
Çok çileler çektim,
Felekler döndü her köşe başında,
Ve gözlerini kapatmaya çalışırken tabiat,
Yoğruldum, son nefesimde yoruldum...

Her dua doğumunda taze zikirlere ismini verdim.
Büyüdü zikirlerim, kendime sen dedim.
Yakup' un ciğeri nasıl parça parçaysa Yusuf' a,
Ben sana Eyüp' ce yıkıldım.
Ve doldurdum bu şehri gözümün sana bakan feriyle
Yangın yangın...

Önder ÖZTÜRK
22 / 09 / 2010
03: 00