Yangın yakar Şiiri - Sebahattin Kömürlü

Yangın yakar.
Ağacı, taşı, toprağı.
Yangın yakar.
Canları katlarda.
Aralarda.
Yangın bu,
Dinlenmez duygu yu, düşünceyi düşünürü yakar.
Yobazlık ya
Ateşe bürünür "sivas" denen yerde,
Canları yakar, cananları yakar.
Koca bir ülke seyreder bu yangını,
Benzin olur, çıra olur canları cananları yakar.
Sönmez bir türlü bu yangın.
Vicdanı olan herkesi, her an her yerde yakar.