Bir yanda sevda, bir yanda kin,
Kalbimde çarpışır iki derin.
Gözlerin ışık, ama bir yalan,
Sevgin ne tatlı, öfken yaman.
Dokunduğun her şey, hem sıcak hem buz,
Yanımda kalman mı, gitmen mi tuz?
Aşkın alev gibi, yakar her yanı,
Ama sonunda kül eder canı.
Her sözün bir yara, her bakışın gam,
Aşkınla büyüdüm, nefretinle tam.
Her adım çıkmaz, her yol dönemeç,
Kalbimde fırtına, gece hep geç.
Hem seni ister, hem senden kaçar,
Bu yürek hem yanar, hem sana açar.
Aşkınla tutuşur, nefretle donar,
Bir fırtına içinde kaybolur yollar.
Kayıt Tarihi : 28.9.2024 01:34:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Onu ilk gördüğümde kalbimde bir sıcaklık hissettim, aşık olduğumu düşündüm. Yanımdayken dünya daha güzel görünüyordu. Ancak zamanla bu sıcaklık yerini huzursuzluğa bıraktı. Sevdiğim kadar ona kırıldığımı fark ettim. Her sözü beni yaralıyor ama aynı zamanda ona daha fazla bağlanıyordum. İçimde bir savaş başladı; ona yaklaşmak istiyor, ama aynı zamanda uzaklaşmak istiyordum. Aşk ve nefret kalbimde iç içe geçti. Onsuz yapamıyordum, ama onunla da acı çekiyordum. Bu ikilemin ortasında savrulurken, ne yapacağımı bilmiyordum.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!