Yangın Var Yangın Şiiri - Hüdaverdi Öz

YANGIN VAR YANGIN

Ateş'ten yağmurlar, getirdi bulutlar
Kalp'te iman, sokakta insan yanıyor.
Gökten irin akar, çekildi pak sular...
Saat'ta zaman, yerde mekan yanıyor.

Akıllar tatile gitmiş, fikir sarhoş
Gönüller dünya dolu, yürekler boş
Yılan insan olmuş, akrepler bir hoş
Ülke'de edep, âdap, ahlak yanıyor.

Bir gidiş ki, toptan yokuştan aşağı
Kuruttuk...kuruttular yeşil başağı
Seyis...it tımar eder, elde kaşağı
Hukukta hak, adalet, ölçü yanıyor.

Vicdanlar ölmüş, gönüller taştan beter
Ebedi bir hayatı, etmişler heder
Umurlarda değil, Allah bize ne der?
Camide cemaat, mihrap, saf yanıyor.

Bir alev ki, dumanı yok, ateşi yok
Söndürmeye gökte bulut yok yağmur yok
Etrafı duman sarmış, zerre ışık yok
Evlerde, evlat, ana, baba, yanıyor.

Ne okuyanda iş var, ne boş gezende
Ne curcunada hayır var, ne düzende
Ne ararsan var, geçmişine sövende
Okulda ilim, şanlı, tarih yanıyor.

Gözlerde hırstan materyalist gözlükler
Dillerde argodan küfürbaz sözcükler
Çoğalmış sürü sürü dini çürükler
Göz göre göre, koca millet yanıyor.