Yakının da bulunan söndürücüyü al koş,
Yangını bildirmek için çevrene seslen coş,
İtfaiyeyi çağır, telefonu yüz ondur,
Bilinçli davranırsan, inan ki bu sondur.
Korkma sakın yaklaş, bas tetiğe sönecektir,
Alev senden korkarak, serseme dönecektir,
Verme büyümesine imkan, küçükken baş kes,
Söndürünce övecektir seni, ilahi ses.
Gerekirse sende kullan söndüren aleti,
Öğren de yangını, sav başından bu illeti,
Çabanız boşa çıkmış, boyunuzu aşmışsa,
Kaç, erkekliğin onda dokuzunu uygula.
Kendinizi koruyun, kaçın kimse kalmasın,
Sakın yangın, çevreye zarar vermez sanmasın,
Gaz, duman, patlama, çökme cana zarar verir,
Haber alan itfaiye mutlak önce gelir.
Karışma itfaiyeye görürsün zararı,
Eğitilmedin, veremezsin doğru kararı,
Olan oldu artık, kadere boyun eğelim,
Yangın güvenliği ile doğruyu bilelim.
Uzmanına danışıp, alalım tedbirleri,
Pişmanlıkla, yolmayalım baştaki telleri,
Sakınalım korku, telaş, panik olmasın hiç,
Tutulsun diye, öğüt verir AŞIK MERİÇ.
(24.07.2005/İstanbul)
NOT: Değerli arkadaşım Yangın Güvenlik Uzmanı
Mehmet Çelik’e ithafen yazılmıştır.
Kayıt Tarihi : 21.8.2005 17:27:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!