7 Nisan 1932 - 7 Haziran 2012
Alev sardı âlemi, uyanmayın daha siz
Altta döşek yanıyor, üstte yorgan yanıyor.
Beşikler besmelesiz, mezarlar fâtihasız..
Doğan insan yanıyor, ölen insan yanıyor.
Mideden aşağının tahtı kurulmuş serde
Ramazanı katlettik kul yapısı şekerde
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
tebrik etmek gerek ABDURRAHİM KARAKOÇ yaşayan en değerli varlıklarımızdan bir tanesidir...
ustanın dizeleri vardı aklımda ilk o dizelerle tanıdım onu...
'ellerin ilinde çiçekler açarken
bizim ili kar yağıyor
bu hududu kimler çizmiş gönlüme
dar geliyor dar geliyor'
yaşayan büyük ozan... yüreğine eline sağlık..
Tartışmasız ustadan tartışılmayacak bir şiir. Hak ediyor.
Bu şiir ile ilgili 23 tane yorum bulunmakta