Yangın var!
Yangın var!
Yangın düştü cebime,
Elimi yakar.
Bakkal, manav karşıdan
Gözüme bakar.
Çoluk-çocuk perişan
İçimi yakar.
Düşmeyecek bu ateş
Derece patlar.
Memur, esnaf, işçiden
Kim hatır sorar?
Devlet-millet el ele
Yalan tüm bunlar.
Çareler tükenmiş
Herkes rol yapar.
Zengin bir ülkede
Aç nasıl yatar?
Yangın var!
Yangın var!
Yangın düştü cebime
Elimi yakar.
Elim yansa iyiydi
Yüreğim yanar...
Kayıt Tarihi : 23.2.2016 00:14:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
İşin garibi, 'tuzu kurular' hiç bilmez, görmez, hissetmez.. Onlara bakarsan 'güllük gülistanlık' her yer..
Ama ya memur, ya işçi, ya çiftçi.. Hele hele 'İŞSİZ..' Dumanı çıkar, yangın paçasından tutar da bir türlü bırakmaz.. Ta ki 'toprağa geri dönene kadar!'
Oldukça vurgulu, halimizi 'iyi anlatan' bir şiir..
Kutlarım Öğretmenim..
Nicelerinei sevgimle...
TÜM YORUMLAR (8)