Yangın Vakti Şiiri - Ergun Acehan

Dışarıda yağmur yağıyordu
Ve utangaç bir müzik vuruyordu duvarlarına odanın..
Sen kollarımda ,
nefesin dudaklarımda,
Vücudun, vücudumda yanıyordu..

Saçların;
bir bahar günü
rüzgarla oynaşan yaramaz başaklar gibi..
Ne yana dönsen,
önce dalgalanıyor, sonra sarılıyordu
Yüzüme, ellerime ve yüreğime..
Bense;
ne yana dönsem,
o yanım sen oluyordun,
diğer yanımsa küsüyordu
Kendi kendine..

Gözlerin,
Ulu bir dağ gibi
davetkardı..
Zirvesinde bulutlar toplanmış, görüyordum..
Usulca düştüm gözlerine,
Sözlerden sıyrılıp
Tuttun kendini, ağlamadın
Çünkü, bilyordunki ben
Gözlerinde birikmiş
o damlaydım..

Mum eriyordu kırmızı bardağın içinde..
Alevler ikimizin gölgesini
göçebeler gibi
duvar duvar gezdiriyor,
Yağmur yağmadığı zamanlara inat
Çılgınca yağıyor,
Zaman üşüyor,
Sokak üşüyor,
İzmir üşüyor ,
Biz yanıyorduk..!