hep aynı yerde durur,
gece gündüz
hep aynı yerde.
yanında iki kürek, bir kazma
altında da dört kova
neye yarayacaksa...
kendini bir ey sanar
''en yararlısı benim'' diye...
oysa o da öğrenecektir ki;
en yaralı olan,
kendini feda edendir.
ne çok ister yangın çıksın
kazma, kürek kova ona baksın.
derken bir kıvılcım
alınır yerinden ve kullanılır.
yangın biter, o da biter
anlar ki, yolun sonuna gelmiştir, yangın tüpü...
Kayıt Tarihi : 29.9.2004 21:25:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)