Yıl iki bin üç, aylardan nisan,
Ne su, ne petrol;
Irak’tan akan gözyaşı ve kan.
Zavallı Irak, kurtlar sofrasında yalnız,
Başyemek olmuş, paylaşılmayı bekler gariban,
Yangın var şimdi Irak’ta,
Dinle sevdiğim, bu ayrılık saatidir.
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Devamını Oku
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.