Yangın Olsa da Aşk Şiiri - Nurten Tarım

Çıplaklığın ayazını mı giydiriyor
Ruhumda zamansız esen rüzgar
Tutunma kuş kanadı kırık yüreğim
Tutunma güvelenmiş güvenlere
bırak boşluğa
Örselendi köhne gülüşler

Bulutlanmış yüzünde bakışların şimşek
Serilmişken uykulara özlemin bakirliği
Sus konuşma,soldurmasın alaca karanlıklar
Kırmasın köprüleri
Denizi ürküten dalgalar
Kedinin yumuşaklığı ile gir koynuma
Öfkenin çirkin sözleriyle kirlenmesin yarınlar

Uyku kumsalı düşlerimin gece soluğu
Yüreğimde soğuttum yalnızlığı
Acıyı bal eyleyerek tuz bastım kasımlara
Baharlara gece vurmasın diye
Akıttım,gamzemin sığınaklara saklanan
Taşları yosunlaştıran yaşları

Mum çiçeği dudak izim
Üşütme beni gönül temmuzunda
Solurken rüzgar gül kokusunu,kırmasın dalını
Nalansada gözlerim
Kuşku getirmesin yaprağa düşen şebnem
Cilveleşsin güvercin öpüşlü sabahlar

Anladım gecenin lacivert olduğunu
Siyahın dip kuyularında ararken yıldızımı
Anladım düşlerin gözleri kapatan geceden üstünlüğünü
Hesaplaşırken gönül affımda hüküm giymiş yıllar
Anladım serçe kanadına ağır gelen kaçak yağmurları
Anladım vurgunları anladım tutkunun bitimsiz suskunluğunu
Yangın olsa da aşk döne döne yüzünü döndürür aşka
Anladım...