YAnGıN mı-YAnıLGı Mı Şiiri - Aysel Zengi ...

Suskunluğun izlerinde gözler,
İki yabancılaşma fırçası resimdeki..
Anlam donuk bir bakışta maça kızı,
Taşımıyor yükünü iz düşümünün.
Başkalaşan bir sayfa daha
Yenileniyor,
yineleniyor…
Hasrete yükleniyor
Tüm kelimesiz cümleler
Hem çare, hem çaresizlik
Çarmıha gerilecek kadar katı
Suyun aksi kadar berrak..
Yakınımdır, uzaktaki..

Üzerime gerilen bu koca karanlık
Bir sigara yakımı kadar duman ve is
Ve sen aydınlık bir gülümseyiş
Hatıramda ki..
Acıtmıyorsun bedenimi..
Sana dönüşünce fikir, fikirler..
Bakınca ay vuracak pencereden..
Sonrasına düşmek kötü,
Gerçeğin
Sonrası bilinmezlik
Uzak uzadıya hasret ortası
Ve çelişki sunumu…
Sonrası,
Sonun arası…

Sarı iklimlerden geçiyorum
Ayak izlerim mevsimsiz iz bırakıyor
Sancısını taşıdığım sevdalara
Kangren bir geçmişten kurtulma çabası
Geleceğe yöneliyor istekler..

Sevgiliye ilk sözdü bakışımlar
Adının anlamı bin tufan taşır düşünceye…

Sessizlik,
çaresizlik oluyor
İki duygunun birleşiminde..
Karmaşıklığın gün dönümü..
Sevgiye eğilen hisler..

Sen hayatımın herhangi bir durağı mı
Yoksa;
Yangınca yolculuğumun sebebi mi…
Kelimeler kurtarır mı bizi konuşsak,
Gölgesinden çıkıp utangaçlığın..
Ne kadarına gerçek bırakabiliriz
Yanılgılarımıza…
……..
Yitip giden başlangıçlardan
Terazi olmuyor…
Hep bir bitimdir aslında
Başlangıçlar…
Ne toz zerre kadar önemsiz,
Ne tabiat kadar sonsuz…
Başlangıç,
Bitime hazırlık…

Sonrasına düşmek kötü
Sonrası bilinmezlik,
Sonrası
Sonun arası
Bitmenin yarısı
Ve..
Ve… son olması
,,,en fenası

Yangın mı,
Yanılgı mı…

05/11/2005 S/İST.