Anne,
Saçlarından mı çıkılır
Gökyüzüne?
Eskiyen yerlerimi öpe öpe
Mi bağışladın
Beni ömrüme! ..
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Anne,
Saçlarından mı çıkılır
Gökyüzüne?
Eskiyen yerlerimi öpe öpe
Mi bağışladın
Beni ömrüme! ..
Parmak izlerim de akıp gitti fotoğrafından
Suya düşen köpüğü
Ve aksini seyrederken.
Hiç sabıkam olmadı bu yüzden
Belki parmak uçlarım da yok.
Üstüne susam taneleri dağılmış
Bir masa örtüsü gibi
Duruyor orada zaman.
Anne,
Saçlarından mı çıkılır
Yeryüzüne?
sevgi , özlem , duygu kokan dizelere selam olsun...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta