Yangın mahalli Şiiri - Nur Koç

Yanıyorum ellerinin arasında.
Ne fayda tenime deyen yağmrun yangınımı söndürmesi,
Şiddetli yağmurların altında alev aldım ben,
Gözlerinin içinde ki imkansıza bakarken yandım ben,
Ne fayda ki ağlayan gökyüzünün göz yaşları benim yangınımı söndürsün,
Ben kül olana kadar, o gözlerinde ki
Ateşle yanacağım.
Yağmurları bile ateşe vereceğim
Yandı... Bitti... Kül oldu
Hiç bu kadar anlamlı gelmemişti,
Yandım bittim kül oldum ama
Hala seni seviyorum.