Yangın Çıkmazı Şiiri - Kemal Tanyıldız

bir kırlangıcın nefesiyle çizilmişse gittiğim haritalar/ ki öyledir
en son saklımdaki çiçeği döktüm arabesk saçlarına
saçların ki
örgüsünde gün batıran
güz solduran
karasında düş boğduran…

şaşkın ve yabancıdır artık
çöllerden kurtarabildiğim
koyaklardan çaldığım gözlerim/ gözlerinin siyahında
gözlerin ki
karasında giz barındıran
heyelan tutan
ışığında dünya durduran…

sanki çadırlarım kılıçtan geçirildi
bir şafak vakti şehrinde/ bilmiyorsun
sanki kervanlar yağmalandı içimde
içimden geçti atlarıyla ve acıtan nallarıyla eşkıyalar
sanki bin yıldır savaşıyorum firavun tılsımıyla
dağları yarıyorum
uzak kasabalarda yanıyorum
bir tomruğa tutunarak geçiyorum nehirleri
nehirler ki
deltasında sürgün suretim
suretimde ille de senin suretin…

şimdi…

şimdi barınağımda
acemi şiirler yangını
göçer gider macera delisi bir yürekle ben…
nasıl yaşarım/ nasıl…

cevap ver İstanbul.
dar hedefinde bir barutluk can değil miyim
gönder bütün bulutlarını üzerime/ gönder
bu kente inatla/ derlenip
ve her sabah sevgilinin kirpiğinden yağıp
sokaklarına çamur gibi isyanlar düşürmez miyim