Yangın Şiiri - Nazende Kaya

Ağlıyorum bak!
Çaresizliğime,
Tıkanıklığıma,
Sıfırlanmama.

Ağlıyorum işte!
Sadece, ağlayabiliyorum,
Başkada bir şey,
Gelmiyor elimden.

Tuzağamı düştüm ben?
Kaderimin tuzağınamı?
Yoksa aşkın tuzağınamı?
Rabbim duyarmı imdadımı?

Ölmek istemek!
Ne kadar güzelmiş!
Arzulamak seni!
Fakat elde edememek!

İşte ölüm! Ölüm işte!
Ölmek istememde bundardır,
Sana kavuşmak,
Ölüme kavuşmak gibi zordur!

Nasılki istesende ölemezsin,
Bunu kader bilir.
Sanada ulaşılamıyor işte!
Bunuda kader bilir.

Ölüme eş değer sevdam,
Ölüme eş değer sevgin,
Kırdın kolumu, kanadımı,
Yaktın içimi dışımı!

Uçmuşsun sen dediler,
Uçtum ya!
Yokum yerde!
Havada, Dünyada!

Buralarda yokum,
Sadece sendeyim,
Kalbinde içinde,
Tek beden, tek ruh.

İstedim ki,
Hayatıma bedelde olsa,
Senle olmak,
Kalbim kalbinin içinde saklı,
Bedenim, bedeninin içinde.

Ruhum,
Ruhunun içinde saklı,
Ben sende yaşarken,
Söyle!
Uzanamadığım dalım!
Söyle bana!
Ayrı mekanlarda,
Sensiz nasıl, nefes alayım,
Sensiz!
Nasıl yaşayayım ben?
Al işte hepsini!
Nasılsa herşeyim sende değilmi?
Alda kurtar beni fazlalıklarımdan!
Yani kısacası!
Komple kendimden! ! ! ! ! ! ! ! ! ! !