Yangın Şiiri - Nurcan Erarslan

Yüreğimin resmini gördüm bu akşam
Ağlıyordu yüreğimi oynayan kurban
Tarihi bir yapıydı göğsümden kopan
Hıçkırığım tahtaların gıcırtısıydı

Şeytanın festivalini izliyor insanlar
Alevler raksediyorlar durmak bilmeden
Savrulan konfetilerle doluydu balkonlar
Gözlerimde yaş vardı damda kahkahalar

Biraz sonra bizim gibi üzgündü şeytan da
Bitmişti Rio’ya nispet yaptığı büyük şenlik
Bir itfaiye imdada yetişmez yangınımda
Benim olmayacak gökyüzündeki gelinlik

İnan bana kıskandım seni zavallım
Sönmeyecek bir aşk benim yaşadığım
Adeta kızıl gözleriyle baktıkça
Sobamı besleyen var ömrümce yanarım