Yangın Şiiri - Hayati Vasfi Taşyürek

Vatan; yuva, milletse; en büyük ailedir
Kardeşin sıkıntısı, kardeşe gailedir
Öyleyse düşündün mü, bu ne soysuz çiledir

Fırtınayı, borayı sen mi destekliyorsun?
Vatan seni bekliyor, sen kimi bekliyorsun? ..

Devrimi kafada yap... Saçta, sakalda değil
Huzuru ortada bul, aşırı uçta değil
Milletçe kalkınmamız eylemde suçte değil

Eller ayda. Sen hala yerde emekliyorsun
Görev seni bekliyor! Sen kimi bekliyorsun?

Ham maddeyi üçe sat, mamülü üç bine al
Bu masal bitmedikçe kapalı çıkar her fal
Çabalama ayakta, nasıl durur, boş çuval

Sen kimin soyundansın? Kimi destekliyorsun?
Ezeli düşmenından dostluk mu bekliyorsun?

Aklını başına al. Düşün derinliğine
İkiliğe paydos de, sarıl birlik iğine
Yer altı servetinin, had yok zenginliğine,

Bana ne mi? Boş ver mi? Bunu sen mi diyorsun?
Onlar seni bekliyor, sen kimi bekliyorsun

Dargın mısın, gitmezsin, kasabana, köyüne
Ağaç dikmek dururken, orman yakmak neyine
Bütün bunlara rağmen şahlanmalısın yine

Toparlan! Yoksa, bu kez temelli gidiyorsun
Her şey seni bekliyor, sen kimi bekliyorsun?

Aç kaldım, sana verdim adam olasın diye
Okullara yolladım, bilgi dolasın diye,
Adam kandır, banka soy, yık, yak.Bu vahşet niye?

Yara sarmak dururken, derde dert ekliyorsun
Görev seni bekliyor, sen kimi bekliyorsun?

Medeniyet dalında var mı bir tek icadın
Hem millet kalkınsın, hem ebedileşsin adın
Maskara yapmış seni şekilcilik inadın

Arslanlar gibi şahlan. Neden pinekliyorsun?
Herşey seni bekliyor! Sen kimi bekliyorsun?