Yangın Şiiri - Sibel Keçe

Fotoğraflar yanar,yürek kan ağlar
Bülbülün dilinde ağıtsal bir nağme
Acı ve gurbet bir sevdaya nokta koyar.

Yangın çıkmış gönül sarayımda
Ne dostlar arar, ne silinir gözyaşı.
Geceye takılmış eski bir yalnızlıkta
Demlenir, ruhumun mihenk taşı.

Ben yanıyorsam dünyamda yanar.
Yağmur, toprakla buluşup yanar.
İki yüreğe sığmayan sevda, yollara sığar.
Ben yol olurum, yol vuslat olmaz.

Artık yarım bir insanım.
Taş, duvar arasında çıkan yangınım
Karışır mabedin yükselen sesine.