Yangın Şiiri - Kitapsız Şair

Yangın

Güneş kavurur, çatlamış dal çıplak
Sel götürmüş yeşili, kurumuş yatak
Fırtına söker kökünden fidanı, yatırır
Yağmur deli yağar, sel olur bastırır

Rüzgar eser, kuru toprağı yalayarak
Baş hala dimdik, düşse de kol, bacak
Ne kadar yük binerse de zayıf omuza
Çıkmış sayın ona, hiç inmesin dokuza

Nice fırtınaya siper etmiş göğsünü
Vermez selvi, gürgen ve söğütünü
Yuva yapar hayvana kavağı, çamını
Atıverir üzerinden hüznünü, gamını

Ağacını yaktık, söktük, kırdık, kestik
Ormansın sen, can içinde olmaz eksik
Hiçbir şey engel değil, seni sevmeme
Razı ol, bağrına yeni tohum gömmeme

#kitapsizsairim

ŞİİR NO:103