Bir yerlerde yine
duman tütüyor dağların göğsünde...
Serçenin yuvası, sincapın saklı cevizi,
hep bir ağızdan
"Yandık!" diye haykırıyor sessizce...
Güneş bu kadar mı kavururdu çocukken?
Yoksa toprağın sabrı mı taştı bu yıl?
Çamların dalları,
sanki el eder gibi:
“Gitme, biz buradaydık...”
Bir çoban elinde testisiyle
yanan ağacın gölgesine koşuyor hâlâ.
Bilir ki, orman yanarsa
hayat yanar,
insan yanar,
kalp yanar...
Kuşların telaşı başka bu yaz,
uçmuyorlar, kaçıyorlar...
Ve biz hâlâ bakıyoruz ekrana,
"Kontrol altına alındı" diyorlar,
sanki bir çocuğun gözyaşı
kontrol altına alınabilirmiş gibi...
Ah güzelim memleket,
sen böyle duman duman tüterken,
bizim de içimiz
için için yanıyor be!
Kayıt Tarihi : 5.7.2025 13:46:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Her yaz olduğu gibi bu yaz da sıcak nefesini ciğerlerimize soluyan yangınlar için
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!