gözlerinin ta içine bakmak
hatta gözlerinde kaybolmak
uzun zaman sonra bu denli heyecanlanmak
ve kelebeklerin uçuşması
beklenmedik şeylerdi bu duyguları hissetmek.
her şey toz pembeydi
herkes öyle sanıyordu ki,
bizim için "çok yakışıyorsunuz"
diyen vardı birçok kişi
çoğu zaman bulutların üstündeydik
beraberdik ve biliyorduk,
biz birbirimiz içiniz;
insanlara da bunu bakışlarımızla anlatmıştık.
ama sonra,
depremler oldu kalbimde,
kaldın enkazın içinde,
yaşattım seni orada, istemesem de.
güller açtırdın kalbimin o köşesinde.
sonra bir anda verdin ateşe
korkmadan, gözünü dahi kırpmadan.
gece gündüz uğraştım yangını söndürmek için
çabalarım sonuç vermedi
kaldım enkazın içinde.
Kayıt Tarihi : 28.8.2020 22:55:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
15.12.19 - A
![Gemaquancer Ast](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/08/28/yangin-293.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!