Yangın Şiiri - Hasan Okursoy

YANGIN

Ne olur!
Sarı defterimden
Gençliğimi al da getir
Belki o günler geri gelir

Bazen insanı
Bir gülüş delirtir
Bahçesinde kokar ıtır
Yazılmasa da iki satır

Bir de avluda
Seker durur
Kül rengi kumrular
Geçmişi hatırlatır

Sessizce fısıldar
Yanında solur
Kuşluk uğuldar
Geçmiş kavrulur

Her yerde
Anılar seslenir
Gülüşü taşınır
O günler çiçeklenir

Ah! O uzaklar?
Nerede sonbahar?
O dökülen yapraklar
Söndü mü har?

Şu yalnızlığından
Kapı pervazından
O tanıdıklarından
O esen yel

Nerede o resimler?
Sayfalar arasında
Kuruyan güller
Sızan çeşmeler

Bir ucundan tuttuğun
Sessizce dokunduğun
Bir daha göremediğin
Nerede o arkadaşlar?

İşte deniz
Kıyısında kum
Bir de fırtına
İçinde uğuldar

Başladı yangın
Döküldü yaprağın
O unutulmaz sandığın
Nerede o güzel günler?

Geride kaldı
Kırık aynalar
Yağmur yüklü bulutlar
Kararan akşamlar

Hasan OKURSOY