Yangın Şiiri - Erhan Turan

Bir yangın var her yeri çepeçevre saran,
İstanbul’u karanlığa gömmüş, her yeri saran duman...
Ama herkes bihaber bu yangından!
Bir koşuşturmadır herkesi saran,
Ekmek derdinde kimi, bedeni kan revan!
Çalmanın peşinde bir diğeri, ekmeğini taştan çıkarandan...
Çekilmiş köşeye için için ağlıyor başkası, sevdiğinden
ayrıldığından.
Neşe içinde dolaşıyor öbürü, sevildiğini sanıyor,
Onu aldatan sevgili tarafından!
Bir yangın var her yeri çepeçevre saran.
Ben dünyadan habersiz kafamı almış bir buhran,
Nereye dönsem, kime baksam anlamsızlık var.
İçimi an an kemiren bir vuslattır sevgiliden bana kalan,
Beyoğlu sessiz, masun ve yalnız,
Çığlık çığlığa Üsküdar ama yok sesini duyan!
Ben de hep dünyadan habersiz beynimi almış bir buhran!
İnsanlar birbirlerini boğazlıyor, gören yok!

Gömmüş herkes başını kumun en dibine bu çığlığı du-
yan yok!

Ağzı olan konuşuyor, kendini bir şey sanan çok.
Acı, dram, yoksulluk, ihanet, kalleşlik diz boyu.
Sanki her şey güllük gülistanlık, kimsenin hiçbir şeyden
haberi yok!
Almış sazı eline herkes çalar bir telden.

Bu yangını durduracak takatim yok, ne gelir elden?

Ben bildiğimi bilirim, bana masal anlatmasın kimse, be-
nim karnım buna tok!

Çamlıca’da sevgililer el ele ama çoğunun gözü başka
yerde.

İnsanları anlamak güç, sanki herkesin gözüne inmiş kap-
kara bir perde.

Gerçek aşkın, sadakatin, dostluğun hüküm sürdüğü o
eski zamanlar nerede?
Anlamı yok geç kalınmış figanın,
Dünyada ölümden başkası yalan şarkısı düşmez dilimden...
Devasa bir yangın var her yeri saran.
Kaplamış dünyanın her yerini simsiyah bir duman.
Ben kendime mi yanayım, bu yangına mı, kime edeyim
aman?
Kulakları patlatan bir dehşette feryatlar yükseliyor
Mezopotamya’dan!
Çığlıklar üst üste binmiş, arşa ulaşmak üzere Asya’dan,
Afrika’dan,
Riyakârlık, kalleşlik, ahlaksızlık diz boyu Avrupa’dan,
Amerika’dan!

Bir de dünyaya demokrasi getiriyoruz diyorlar utanma-
dan, arlanmadan!

Devasa bir yangın var her yeri saran.
Benimse derdim başımdan aşkın,
Bir ses beklerim sevdiğim yârden...
Şimdi ben kendime mi yanayım, yoksa şu yangına mı?
Ününe geleni yakıp yıkan, hem de hiç durmadan...