Yangın Şiiri - Atalay Yağmur

Ağlamak için yaşıyoruz,
Gülmek unutulmuş geçmişimiz oldu.
Gözyaşları hışmı rüzgârın.
Biz tek hamlede asırlık ağıtlar yakarız.
Asırlar yüzümüze bakarak gülümserken.

Nasıl yanar çıra?
Nasıl açılır bedende yara?
Nasılda çığlık çığlığa kalmışız yangının gölgesinde.
Bir avaz çıksa iki dudaktan
Yüzlerce imdat eli yetişir uzaktan.

Her yan yanan bir kuyu su.
Hiçbir yerde yok bu yangını söndürecek su.
Top sesleri alev kusmanın habercisi.
Namlunun ucundan gelecek kurtuluş muştusu.

Umitlerimizle yangına benzin döktük.
Kırılmayasıca ellerimiz güçlüydü o günler.
Şimdi dertsiz bebekler ateş altında inler.
Bizde inleriz, ağlarız, gözyaşlarıyla sönmez yangın.