Yangın Şiiri - Yılmaz Özdemir

Yangın var
Dumanı tütmeyen bir yangın.
Ateşte kor,korda alev
Dokunduğunu yakan bir yangın.
Küçüktüm ufacıktım,
Top oynadım acıktım,
Uçurtmamın ipi kopmasa,
Gökyüzüne uçacaktım.
Çocukluğum yangın.
Genç oldum sevdalandım
Beni köz eden bir yangın
Mahpusa düştüm
Ranzam voltam yangın.
Bir oğlum oldu
Babamın adını taşıyor,
Babamı ve beni aşıyor,
Tavırları edası yangın.
Sevdalandım ela gözlere
Bende başlayıp bende bitiyor,
Bakışı eritiyor,
Susması delirtiyor,
Gözleri yangın.
Kavgam var hayata dair,
Kavgam değiştirmek adına,
Varamamışken hayatın tadına,
Ahiretim yangın.

Yangın var yangın
Dünüm düşlerim
Bu günüm yarınım
Geçmişim geleceğim
Ne varsa yangın.