Yüreğimde bir aşkın alazı sönmemişken,
Külü toprağa değmemişken har'ı:
Ciğerimiz yanıyor dünyanın bir ucunda,
Bize oksijen de gerek, ey insanoğlu!
Aşkımız
bir ömür sürmeyecekse de bir beden ile,
Nefesimiz aşk ile dolmalı her gün.
Canımızı,
kendimiz yakıyoruz bir kuruş metal için,
Bir kaç yarın sonra
Nefesimiz kalmayacak aşk için.
Ne Amazon, ne kaz dağları, ne adalar ne Bergama' da dindi hevesiniz.
Aç gözlülüğünüz öldürecek hepimizi.
Kayıt Tarihi : 28.8.2019 20:35:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!