Dudaklar çatlamış susuzluktan
Her taraf yangına dönüşmüş
Bu yangını söndüremez hiç bir deniz
Çatlayan dudaklarda kurumuş bir gül gibi
Kurudun dudaklarımda
Süzülerek uçuşan yaprakların
Göksümde birikti
Söndür söndürebilirsen bu yangını
Yangın mevsiminde doğmuş
Kaç sevda bilirsin
Sıcaklıktan kurmuş kaç ağacın gölgesinden geçtin
Ateş mevsiminde kaç çınarın yaşadığını haykırabilirsin
Yangına dönüşmüş yüreğimde
Kaç sevda yaşadı yangın mevsiminde
Sahi yangına dönüşen kaç mevsim bilirsin
Ya bahardan hebersiz mevsimde
Yaşadın mı hiç sevdayı
Aşktan korlaşan kaç yürek bilirsin
Sahi korlaşan yüreğe el sürdün mü hiç
Korlaşan yüreğimle titrer bedenim
Eririm mum misali
Hep seni beklerim mehtapsız gecelerin derinliğinde..
Ve kireçlenmiş dudağında şarabı aşkı..
23.07.2012
Kayıt Tarihi : 24.7.2012 15:43:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!