Yangın;
Doğduğun gün başlar,
Farkına varamazsın,
Göremezsin, doğduğunu göremediğin gibi.
Sonra rüzgar kovalar alevleri,
Geriye,
Yalnız küllerin kalır.
Yanmayan;
Sadece eserin,
Onun için, geriye sadece ismin kalır.
Ehli kâmil olanlara;
Gerekmez rütbe, nişan.
Nerede;
Sultanlar, nazırlar, Ağalar, beyler,
Hiddetlerinden,
Gazaplarından titrerdi alem.
Hepsi bir- bir yanıp, kül oldu gitti
Geriye;
Gönül sultanları,
Pir sultanlar, Yunuslar, Veyseller kaldı.
(02.01.2010 Ankara)
(her hakkı saklıdır)
Kayıt Tarihi : 26.1.2010 08:20:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (1)