Yangın Şiiri - Ahmet Yumuşak

Bir haber verdiler, acı mı acı
Yetiş dediler, evin yanıyor
Yanan evim değil, ciğerimmiş meğer
Kül olmuş halılar perdeler, bana ne
Benim sevdalarım yanmış ateşte
Kokusu genzimi yakarken
Acısı kalbimi deler
Elif’im elinde oyuncak ayısı
Sarılmış annesine gece yarısı
Bir alev almış, evim bir yerden
Haber verdiler bana, ben gelmeden
Sarmış her yanı, yangın dumanı
Sanki uyutmuş onlar melekler
Duman zehirlemiş, nereden bilecekler
Uykuya dalarken ana kız
Kim bilir ne rüyalar gördüler
Kapıya şifreli vurduğum anda
Bir yarış başlardı, mutfakta koridorda
Bu yarış centilmence biterdi
Benim o yorgun kollarımda
Şimdi kapıyı açma yarışında
Maraton bitti.
Evdeki yangın bitti, ne fayda
Benim haa buramda içim yanıyor
Sarılmış annesine Elif’im
Beni beklerken uykuda
Ben yapayalnız kaldım
Kapıya uzanırken ellerim
Öylece kalakaldı havada…