Yangılar Şiiri - Necdet Arslan

ellerin eninde sonunda dokunur ateşe
damlaları dizerek kocaman bir okyanus yapar.

yer aç bana gözlerindeki parlaklıktan
orada şiirler yontarım ,seyret göz ucuyla ötelerden

o körpe nar dalını öpüp geçen biri olduysa eğer
sensindir ,bil ki eşkâlini bırakmıştır o çiçeğe dudakların

bu da bir iş benim için
ateş böcekleri gibi kaybolacaksan gecenin bir yerinde
bir an önce tutuşturmak isterim yüreğimi

hangi dağın türküsüsün sen
nasıl yandın nasıl yakıldın da kulaçladın sonsuzluğu

ellerin yıldızlardan aşırdığım köz senin,
küle göm şimdi alnımı tavlanayım…

.
Söylenmez belki böyle şeyler ama
en dizginlenemez, en ince,en gizemli,en yalın
bir yangında döne döne harlanayım.