Yandım Oy Şiiri - Kemal Doğanay

Denizlerde gemilerim batınca,
Gemi gibi denizlerde yandım oy!
Güneş gece uykusuna yatınca,
Gece gibi uykusunda sandım oy!

Feleğin çarkını terse çevirdim
Dağ gibi insanı çabuk devirdim
Gökten bulut gibi yere eğildim,
Eller gibi bende sana kandım oy!

Başıma kar yağmış inan görmedim
Herkes muraderdi bense ermedim
Seni sevmeyene selam vermedim,
Her sabah kırk kere ismin andım oy!

Bir çifte kumruydu önümde duran
Bir hain avcıydı kalbimden vuran
Bir kocaman devdi kimliği soran,
Ekmeğimi kara taşa bandım oy!

DOĞANAY'ım gezdim Yemen Elini
Meydanda dönüyor Kafkas Gelini
Derelerden akan Yağmur Selini,
Herkese duyuran kutsal çandım oy!