Yandım Güzelim Şiiri - Eyup Şahan

Yolumun üstünde her gün gezerken,
Bir kar topu vurdun yandım güzelim.
Afşin Beyceğiz’de beni süzerken,
Ahu bakışlara kandım güzelim.

Işıkla doldurdun gönül damını,
Sildin yüreğimin gençlik gamını.
Benim gibi öksüz,tam adamını,
Neden sevdin diye sordum güzelim.

Bir ömür tükettin gözlerin yaşlı,
Sana kurban oldum hep kalem kaşlı.
Kimsesiz yetimken bu garip başlı,
Gelinlik hayali kurdun güzelim.

Evinin önünde gezerken bile,
Uzaktan bakışmak olurdu çile.
Bizim sevdamıza girmedi hile,
Gönlüme mühürü vurdun güzelim.

Annen yapma diye kızarken sana,
Dünyalar verirdin gülerek bana.
Gönül yangınını atma yabana,
Hasretle yılları yordun güzelim.

Feleğin tokatı ayırdı bizi,
Toprağa gidiyor bu sevgi izi.
Eyüp’te hatıra bir mendil bezi,
Onu koklayarak vardin güzelim.

Eyüp Şahan
Ankara 8.9.1987