Taranmamıştı saçları ablasının
Hiç bakmamıştı kendine aynada
Biraz elektrik biraz teknolojik havayla
Bukle bukle düşen saçlarım
Yandı güneşin altında
Toprakları gibi çatlaktı
Minicik elleri,dudakları....yüzü karaydı
Bir çalım arkonun yumuşaklığıyla
Ellerim,yüzüm,ayaklarım
Yandı güneşin altında
Yüreği gibi şeffaftı
Etine gömülmüş tırnakları
Beyazdı,bembeyazdı tırnaklarım
Dudağımdaki parlatıcıyı ve tırnaklarımı
Sakladım güneşin altında
Belki ilk defa sorguluyordu farklılıklarını bakışlarıyla
Hayatın,insanların,insanlığın
Gözlerimi gözlerinden tam kaçıracaktım
Şu soruyla utandım
''Sen insan mısın? ''
Yandım güneşin altında
Nihal GüngörKayıt Tarihi : 29.6.2006 11:10:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Minicik elleri,dudakları....yüzü karaydı
Bir çalım arkonun yumuşaklığıyla
Ellerim,yüzüm,ayaklarım
Yandı güneşin altında
Tebrikler...anlamli bir calisma
Sevgimle
Nuray
mehmet kuvvet
TÜM YORUMLAR (4)