Yandım Dostlarım Şiiri - Mehmet Aslan

Yandım Dostlarım

Sibirya deyince akla soğuğu gelir.
Geldim, gördüm, yaşadım soğuğunu.
Benim öyle bir Sibirya’m vardı ki,
Sibirya soğuğu yanında vız gelir.
Onu da kalbimde Sibirya ya getirdim.
Belki beni ısıtır diye.

Gerçi buraya beni O sürmüştü,
Ama yinede bırakamadım getirdim.
Getirmez olsaydım keşke onu kalbimde.
Getirdim, getirmemek elimde değildi,
Çünkü bu karşı koyamadığım bir sevgiydi.

Onun sıcaklığınla yaşarım diye,
Getirdim onu kalbimde Sibirya’ya.
Getirmez olsaydım keşke,
Sibirya’nın ayazı bile hiç kaldı,
Onun acımasızlığının yanında.

Yandım dostlarım yandım,
Onun sevgime duyarsızlığından.
Yandım dostlarım yandım,
Ne buranın soğuğundan ne de ayazından.
Beni buralara sürüp yalnız bıraktığından,
Yandım dostlarım yandım.
Sibirya 8 Mart 2007