Boynumda taşırken azap yükünü
Karanlık geceme kasvetler çöktü
Bende ki resmin boynunu büktü
Sende sensizliği tattım bu gece
Hasretin mührünü kalbime vurdum
Göğsüne yaslanıp uyudum durdum
Gönülden gönüle bir köprü kurdum
Aşk olup yürekten aktım bu gece
Kaybolup giderken aşk yavaş yavaş
Gözümden döküldü bir kaç damla yaş
Günüm sefil oldu geceler ayyaş
Kahredip kendimden geçtim bu gece
Bir tek sendin benim varım yokluğum
Başa bela oldu bu gönül bağım
Bir ateş üstünde duruyor bağrım
Aşkın ateşini yaktım bu gece
Açmadan soldurdun gonca gülümü
Her zaman her yerde boynum bükülü
Yüreğimden söküldü aşkın bütünü
Beni yüreğimden yıktın bu gece
Ayten Özgün
Kayıt Tarihi : 6.3.2022 16:38:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ayten Özgün](https://www.antoloji.com/i/siir/2022/03/06/yandim-bu-gece-4.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!