Budandım ben,
Dört mevsim budandım.
Yandım.
Kışı alan gitti, hava döndü bahara.
Yandım.
İçimde tepinip duranı size bir anlatsam,
İçimde bir deli çocuk,
İçimde bir yalnızlık sürgünü var.
Yandım.
Ateş büyüdü, güle döndü,
Kimse dokunmasın bana,
Kaldıramam artık.
Görmemeliyim kimseyi.
Bulutum, yenidünyam yeter bana.
Yandım.
Aynı yerden vurulur mu bir insan,
İlkyazda, sonyazda, kışta yandım.
Eğmedim başımı,
Dayandım...
Kayıt Tarihi : 26.2.2022 02:15:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Yusuf Miskini](https://www.antoloji.com/i/siir/2022/02/26/yandim-77.jpg)
Hayırlı sınavlar.
TÜM YORUMLAR (1)