Yandım Şiiri - Oktay Çöteli

Bir gün doğdu,
Ben yandım gönlüm yandı,
Dünya yandı apansısız.
Şarkılar sustu.
Dağlar sarsıldı.
Bir şimşek çaktı,
Dünyanın derinliklerine,
Kuşlar uçuştu Delicesine.
Her yer aydınlandı sandım.
Sonra gök kuşağı doğdu.
Çocuklar kayıyordu üstünde,
Altında geçmeye çalışıyorlardı
Ve geçtiler, kızlar, erkek, erkekler,
Kız olmadı.

.Oturdum kaldırımın kenarına,
İzledim çocukları.
Birdir bir oynuyorlardı.
Sonra,
Saklambaç oynadılar.
İçlerinden biri bağırdı.
Toplanın yakan top,
Oynayalım.
Toprak, topu yukarı fırlattı,
NİL,diye bağırdı.
Nil, topu tuttu fırlattı,
Arkadaşına degdi.
Yandın dedi.
Bende yandım.
6.7.2014 —