Yandım Şiiri - Atilla Durukan

yandım
denize düşen bir gül misali
hasretin çöllerinde.
yagan hazan yagmurları gibi,
kuruyan gözpınarlarında.
ikimizi gördüm.
uzaklardan esen fırtınalarda
resmini çizdim.
dökülen sonbahar yapraklarında.
haykırdım, gözlerin gibi sonsuz karanlıklara
yandım!
uzattım dalgalar gibi ellerimi,
çırpındım okyanusta gemiler gibi.
eridim engin daglardaki kar misali
yoklugun ateşi ile
yandım.
ya sen söylermisin neden yaktıgını,
ya sen...