Canım yandığında seni andım.
İçimi sararken sensizliğin ateşi,
O ateşi de sevdim, yandım.
Sensizliğin yangını sardı herşeyi.
Gönlümün ormanlarını, hatta denizleri...
Ormanda kuşlar, denizde balıklar,
İçimdeki çocuklar yandı,
Kerem Aslısına, Mecnun Leylasına,
Aşıklar sevdasına, beni andı.
Ne masallar, ne destanlar,
Böyle bir aşkı yazdı.
Yalnız Çiçek'in gönlünden, kalemine aktı, aktı ve yaktı.
Kayıt Tarihi : 21.4.2025 19:24:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!