Yandım Şiiri - Zeki Çelik

YANDIM

Sanatım uğruna çeksem de emek,
Her mevsim üşüdüm, donan ben oldum,
Önüme konmadı üç öğün yemek,
Yavana ekmeği banan ben oldum.

İyilik yaptığım kötü düşünür,
Hizmet yollarında ayak aşınır,
Mevcut birikimim, gizli taşınır,
Güveni kaybeden, kanan ben oldum.

Çatımız çökünce huzurum gitti,
Temel su alınca, harcı eritti,
Yöremden ayrıldım, gurbet gözüktü,
İlimi, ilçemi anan ben oldum,

Hangi işe girsem süre verirler,
En düşük sınırdan hesap görürler,
Hakkımı ararsam üste yürürler,
Kendimi enayi sanan ben oldum.

Aşkın zincirine takıldım işte,
Şansımda gülmedi, yanıldım eşte,
Zekinin mutluluk, hayalde, düşte,
Şu fani dünyada yanan ben oldum.

23-9-2016 ZEKİ ÇELİK