Yandık Yananız Şiiri - Evrim Evrensel

Seven gönülleri ettiler harab,
Ey erenler gelirsiniz sananız.
Ayaklar altına olduk biz turab,
Sevgiye inandık,sevdik canan'ız.

Beni benden yittim,kaldım virane,
Dayanamaz gönül kast oldu cana,
Mecnun leylisine oldu divane,
Halim müşküldedir yandık,yananız.

Hak bildiğim bende, ben de Hak idim,
Muhannet çölünde aslen yok idim,
Yumdum özüm, gönlüm aslı pak idim,
Enel Hak dedik de,deyip kananız.

Evrim Evrensel der nerdeyiz hani,
Yokluk aleminde olduk ki gani,
Cennet cehennemle nerde zebani,
Yetmişbin yıl pervane'de döneniz.