Çoluk çocuklarımızla
Kaldık gurbet diyarında
Hasret sıla acımızla
Yandık gurbet diyarında
Geldik zengin'liktir diye
Muhtaç olmayalım beye
Sonradan döneriz köye
Kandık gürbet diyarında
Dedik derdimiz bitecek
Acı, ızdırap dinecek
Gurbet ateşi sönecek
Sandık gürbet diyarında
Öldüş anamız, babamız
Eski dost'lar akrabamız
Hasret gideren çabamız
Andık gürbet diyarında
Dağttık dost ferdimizi
Katık yaptık derdimizi
Çaresiz'ce kendimizi
Saldık gurbet diyarında
Kahpelik başa taç oldu
Yiğit namerde suç oldu
Bize yaşamak güç oldu
Solduk gurbet diyarında
Olmadı murat ahtımız
Bitmez feryat, avazımız
Kırıldı kol kanadımız
Konduk gurbet diyarında
Ha bugün ha yarin diye
Boynumuzu eye, eye
Dert'le lokma yiye, yiye
Durduk gurbet diyarında
Hazan kendin eze, eze
Dert lerimiz ettik meze
Hazan kendin eze, eze
Yorduk gurbet diyarında
(h.hazani)
Kayıt Tarihi : 3.5.2024 00:22:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Kendini arayan siirler kitabimdan
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!