Gel, ömrümün üstüne şöyle otur
Figanıma bir can, bir nefes ver.
Ey! İçimde kurgan nice hasletin
Yandığına değil, bana hak ver.
Hani haraba yanmış bir nefes olan
Böyle hali perişan, akoru bozuk
Beni hicrana yoran bütün şarkıların
Çaldığına değil, bana hak ver.
Ne bir gam, ne binler olsa kederin
Hicreti çoktan vakti sona getirmiş.
Ey! Gözü nihanda şu garip nefsimin
Solduğuna değil, bana hak ver.
Eyvah! Saçılsa yıldızlar mavera'ya
Ezanı okunmamış varıma eyvah!
Şerri yaman olur çöken dünyanın
Bittiğine değil, bana hak ver.
Çal hüznü varımdan ruhumdan üfle!
Ömrüme giryan şu sazı öyle bir
Candan mücerret cümle zamanın
Yandığına değil, bana hak ver.
Kayıt Tarihi : 18.8.2013 20:23:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Altan İlhan Arslan](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/08/18/yandigina-degil-bana-hak-ver.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!