Bir ulu deryaymış bitmez sandığım
Yağmursuz bir bulutmuş yar saydığım
Şimdi ağlasammı yansammı bilmem
Bir orman içinde ağaçmış yandığım.
Bir o var sanırdım bu alem içinde
Çok sonra anladım kini kendi içinde
Bir kozalakmış bin yıllık çınar dibinde
Rüzgarla savrulan yaprakmış yandığım.
Daha dün hazırdım dağları delmeye
Aya bile giderdim yarimi görmeye
Gece uzun sürdüde ben rüyamdan uyandım
Kabuslar içinde yalanmış yandığım.
Yüreğimde ısıttım büyüttüm sessizce
Yoktu benden mutlusu bu alem içinde
Sende Şeytan çıktın bin Melek içinde
Rüyasına daldığım hayalmiş yandığım......
Kayıt Tarihi : 25.11.2002 23:36:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!