Yandığım Şehir Şiiri - Özkan Özgürtürk

İzmir en sevdiğim,
Her gidişimde Karşıyaka’sını yaktığım şehir
Alsancak’tan izlerim yaktığım kalpleri
Gördüğüme inanırım.
Yanan benim yüreğim sinem alev alev

İzmir işte en sevdiğim şehir
Her gidişimde yüreğimi parçalayıp ateşe verdiğim
Tarihi asansörden izlediğim şehir
Nereye gitsem sen varsın anılarda
Ilgıt ılgıt esen rüzgârda dolaştığımız günler
Korkar oldum İzmir'i sevmeye
Bir köşesinde görürüm diye
Korkarım tekrar can evimi dağlarsın diye

Yakacağım artık İzmir’i
Senide beni de İzmir’in saat kulesine asıp vereceğim ateşe
Hasan Tahsin donacak bakarken haykıramayacak bile
Kemeraltı çarşısı toplanacak etrafımıza
Körfez ayağa kalkacak
Bedenlerimizi soğutmak için
Son kez kalkacak 9 Eylül vapuru
Bilmeyecekler senin öfkeden
Benim ise aşktan kor olduğumu
Arkamızdan konuşacak Hasan Tahsin
Ne çok severdi bu deli aşıklar deyip iç çekecek
Her saat kulesini gördüğünde
Sevenlerimiz hatırlayacak bizleri
Ama…
Bir mezarımız olmayacak bile…