Yandığım Gündür Şiiri - Muzaffer Memiş

Bir gün buralardan,çekip gidersen,
İşte o gün; benim yandığım gündür.
Ansızın gelip de, elveda dersen,
Ayrılık acısını,bandığım gündür.

Sensiz mesken olmaz, bana bu yerler,
Bütün umutlarım, sen'le giderler.
'Ayrılık ölümden beterdir derler'
Kendimi ölüyor, sandığım gündür.

Daha çok sürerdik,sevgi atını.
Hiç tadamadık ya, aşkın tadını.
Dilimden düşmeyen,güzel adını.
Belki de son defa,andığım gündür.

Sen hep gülümserken, gelin tacınla.
Ben tükenirim ya, senin acınla.
En son kopardığım,bir tel saçınla.
Bir küçük resmine, kandığım gündür...