Yandı Yürekler Yandı Şiiri - Melek Dönmez

Öyle bir yangın ki,
Kara bulutlardan çığlıklardır dökülen,
Sağnak yağışların söndüremediği bir hüzün
Yürek yanar,
Gözler kanar,
Analar ağlar,
Babalar sinesin dağlar.
Alevler sarmış dört bir yanı,
Duvarlara sinmiş korkular
Henüz 13 - 17 yaşları,
Küçücük, körpe bedenler cayır cayır
Alev topuna döndü her köşe
Ne hayalleri kaldı, ne de gelecek,
Neler yaşadıklarını, kimler bilecek.
Kim verecek bu vahşetin hesabını, kim verecek?
-
Bir dendi, iki dendi, sonra da,
Hiç kaybımız yok dendi,
Su serpildi yüreklere,
Dualar edildi yaradana,
Eller düştü,
Diller sustu,
Ateş cansız bedenleri kustu.
Yürek yangınları sardı ülkemi,
-
Savaştan, madenden, terörden
ve de yangından.
Genç fidanlara doymadın mı?
Toprak ana....!
-
Dayanmıyor artık bu can,
Feryatlar yükseliyor dört bir yandan.
Ateş düştüğü yeri öyle bir yakıyor ki,
Yanar ana, baba, kardaş, canan.
Sardı ülkemi matem,
YANDI YÜREKLER YANDI.
30.11.2016 -