Yandı Yürek Döndü Küle Şiiri - Salim Erben

Kökü toprağa çakılı ağaç gibi
Kurumuş dalları çiçeği döktü
Başı duman duman dağlar gibi
Yaz bahar aylarım kış döndü

Tükendi gönlümde baharım yazım
Bağlama tellerini çalmaz sazım
Dilimin türküsü gönlümde nazım
Şimdi baba ocağının ateşi söndü

Yaban illerinde bunca yıl geçti
Kötü kader kör talih beni seçti
Sarı başak gibi tırpan sız biçti
Gayrı işler dövene biçene döndü

Bakmadım kör gibi sağıma soluma
Bir güzel girdi ansızın koluma
Açtım gözlerimi nikah salonunda
Vuran vurdu yüreğim ateşe döndü

Her nereye gittim ise belalı başım
Baharı bekler karlı tufanlı kışım
Atmış beş dolmuş artık ana yaşım
Yüzüm gözüm sürülmüş tarlaya döndü

Salim der gözlerine bir kere baktım
Gece gündüz kafayı hep sana taktım
Aşk cehennem kendi kendimi yaktım
Yandı kavruldu yüreğim küle döndü