Yandı sevgim közlendim…
Islak tenlerimizde kurumayan nemli duygularız
Hep akar yüreğimizden damla olup düşeriz
Bir pınar yol verir nehir yürür kulaçlarımızda
Sonrasında kayboluruz hüzünde söz olup besteleniriz…
Üşürsün teninden buz gibi ayrılık dökülür
Bir çamur oluverir hayat senle karışır
Dönemezsin mutlu olduğun ana maalesef
Zaman kaçar yelkovan bir ok olur akrebe…
Sonsuz güç gibi kuşanır yolları adımlarım
Bırakırsan düşer, on para olur gül solar gibi
Sevgiye el sallayan dost yüreğin derinlerimde
Çarpan bir ömür gibi serilir toğrağa köklerim…
Ben sevginin tüm hallerini sevdim sende
Bakışlarında saklandın bir zaman aradım seni
Dudaklarından ateş dolusu kor saplandı, dudaklarıma
Yandı sevgim közlendim yüreğinin volkanında…
Oktay ÇEKAL
06.01.2012-19.44
Kayıt Tarihi : 9.3.2013 19:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!